Τα είδη γονιών που κανείς δεν αντέχει! Πόσο μάλλον τα ίδια τους τα παιδιά

Είδη γονέων υπάρχουν πολλά. Είναι οι γονείς που θα τους δεις να μην αφήνουν το παιδί να πάρει ανάσα, εκείνοι που το έχουν στον αυτόματο και μεγαλώνει μόνο του, εκείνοι που φοβούνται και τη σκιά τους εκείνοι που είναι τοξικοί, εκείνοι που δεν αντέχεις ούτε λεπτό αφού σου αραδιάζουν με το σωρό τις ωραιοποιημένες αλήθειες. Οι γονείς-οσιομάρτυρες που γίνονται γονείς και ξεχνούν ότι είναι άνθρωποι με ανάγκες. Ακόμα είναι και εκείνοι που από απόσταση ασφαλείας μεγαλώνουν παιδιά συναισθηματικά υγιή, αυτόνομα και βασισμένα σε σωστές βάσεις,

σεβασμού και αλληλοεκτίμησης.

Είδη γονέων που δεν αντέχει κανείς, ούτε τα ίδια τους τα παιδιάΈγινες γονιός, δεν σου είπαν να κάνεις πυρηνική φυσική! Να αναθρέψεις έναν άνθρωπο έχεις, με σεβασμό και όρια. Γεννάς ένα παιδί και το μεγαλώνεις και ξεχνάς τι θα πει χρόνος δικός σου, τι θα πει διακοπές, τι θα πει σεβασμός και στις δικές σου ανάγκες και στου παιδιού σου. Παιδιά τύραννοι, πασάδες, γκρινιάρικα δίχως όρια και αρχές, βασανίζουν γονείς με την θέλησή τους, επειδή δεν έχουν τη δύναμη να θέσουν υγιή όρια. Γονείς που πετούν κυριολεκτικά πάνω από τα παιδιά τους και δεν τα αφήνουν να πάρουν ανάσα. Δημιουργούν μικρογραφίες του εαυτού τους (τα γνωστά mini me) και χαίρονται με το κατόρθωμά τους γιατί το ότι έγιναν γονείς φυσικά είναι ο μοναδικός λόγος υπερηφάνειας τους.Ο γονιός που φοβάται τα πάντα. Τα έντομα, τη θάλασσα, τους γιατρούς, τους άλλους ανθρώπους, το αεροπλάνο, τα αυτοκίνητα, τη ζωή. Δημιουργούν ανθρώπους που φοβούνται επίσης τα πάντα αφού μεγαλώνουν μέσα σε ένα τέτοιο μη λειτουργικό περιβάλλον. Οι τοξικοί γονείς! Αν υπήρχε βραβείο για το χειρότερο είδος γονέα, νομίζω ο τοξικός θα το λάμβανε. Συνήθως δεν ξέρουν καν οι ίδιοι ότι είναι τοξικοί. Έτσι συμβαίνει με την τοξικότητα, ο τοξικός το μαθαίνει πάντα τελευταίος και φυσικά μετά από μεγάλη αμφισβήτηση. Τοξικός απέναντι στο παιδί του, αφού συνεχώς το συγκρίνει με τα αδέρφια του και τα άλλα παιδιά, τοξικός με τους άλλους γονείς, αφού εκείνος τα κάνει όλα σωστά ενώ όλοι οι άλλοι λάθος. Δηλητήριο καθαρό στάζει από το στόμα του κάθε φορά που το ανοίγει.Ο κακομαθημένος γονιός. Ο γονιός που έμεινε για πάντα παιδί και θέλει μαζί του πάντα μια μαμά, νταντά, πεθερά (όταν δεν υπάρχει άλλη επιλογή, θυμούνται την πεθερούλα, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ολόκληρο θέμα που θα πιάσω άλλη φορά), σύζυγο από κοντά γιατί απλά δεν μπορεί και δεν θέλει να κάνει τίποτα μόνος του με το παιδί του. Δεν θέλει να του φτιάξει το φαγητό, δεν θέλει να το πάει για μπάνιο στη θάλασσα, δεν θέλει να το κάνει μπάνιο μετά τη θάλασσα, δεν θέλει να το ταΐσει, δεν θέλει να το κοιμίσει, δεν θέλει να παίξει μαζί του. Δεν θέλει, είναι πολύ κουρασμένη, είναι πολύ πεινασμένη, δεν την καταλαβαίνει ποτέ κανείς. Συγνώμη, αλλά καμία μαμά, πεθερά, δεν ζήτησε να κάνει babysitting σε παιδιά και σε μεγαλύτερα παιδιά εφ όρου ζωής 24/7, το έκαναν το χρέος τους οι γιαγιάδες, ας ξεκουραστούν και εκείνες κάποτε.Οι γονείς των καλομεγαλωμένων παιδιών

Προσφέρουν σε ένα παιδί κάτι και εκείνο μόλις το δεχτεί λέει: «Ευχαριστώ». Μπαίνει σε ένα μαγαζί και λέει «Καλημέρα». Κάθεται σε μια ταβέρνα να φάει με τους γονείς του και δεν ενοχλεί ούτε τους άλλους ανθρώπους ούτε τους ανθρώπους που εργάζονται, έχει μαζί του την τσάντα με τα παιχνίδια ή βιβλία του και απασχολείται. Δεν γίνεται θέαμα η ομπρέλα που κάθεται με τους γονείς του στην παραλία.

Τα 18 καλοκαίρια με τα παιδιά μας: Πώς η ανατροφή τους μπορεί να δείξει πώς θα εξελιχθεί η σχέση σας

Βλέπεις αυτά τα παιδιά λοιπόν και σκέφτεσαι ότι κάποιος έκανε καλή δουλειά, κάποιος ασχολήθηκε, κάποιος ανάθρεψε σωστά. Και όχι δεν έφτιαξε καλοκουρδισμένα πλάσματα που μιλάνε με το σεις και με το σας και δεν έχουν παιδικότητα, γιατί κάποιοι κάτω από την ομπρέλα του «Είναι παιδί» τα ισοπεδώνουν όλα. Είναι παιδί και έχει το χώρο να είναι παιδί αλλά έχει μεγαλώσει μέσα σε υγιή και σαφή όρια.

Όλα αυτά δεν είναι ούτε όνειρα θερινής νυκτός, ούτε παραμύθια. Κάποιοι γονείς βάζουν υγιή όρια, επικοινωνούν με σεβασμό, δεν ξεχνούν τις ανάγκες τους και μεγαλώνουν παιδιά με σωστό τρόπο.

Όσο και αν είναι ενοχλητικό το να διαβάζεις μαζεμένες κάποιες αλήθειες, σε όποια φάση της ζωής σου και αν σήμερα τα βλέπεις από πολύ μακριά και η δημιουργία οικογένειας φαντάζει μακρινό σενάριο, αν τα παιδιά σου μεγάλωσαν και είσαι πια ξεκούραστη, αν τώρα είσαι μέσα στα δύσκολα της ανατροφής, η κάθε φάση είναι περαστική.

Ναι είναι δύσκολο το να μεγαλώσεις ένα παιδί. Είναι ένα «σπορ» που απαιτεί να έχεις υπομονή, όρεξη και φυσικά να ξέρεις πού θες να πας και τι σχέση θες να χτίσεις με αυτόν τον νέο άνθρωπο.

Δεν τελειώνει η ζωή

Επειδή έγινες γονέας, δεν σταματάς να ζεις, να έχεις χρόνο για σένα, να πηγαίνεις μια στο τόσο ένα ταξίδι με τον σύντροφό σου. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν παράλληλα με την ανατροφή των παιδιών σου. Σίγουρα η προτεραιότητα για κάποια χρόνια δίνεται στην ανατροφή αλλά με όρια.

Διάβασε βιβλία γονεϊκότητας, ζήτησε τη συμβουλή ενός ειδικού αν δεις ότι χάνεται η μπάλα από τα πόδια σου. Μην αναμασάς το ίδιο μοτίβο με αυτό που μεγάλωσες όταν ήσουν παιδί. Ίσως έχεις ακούσει και εσύ αυτό που λένε ότι γινόμαστε οι μανάδες μας, ναι είναι λογικό, βλέπαμε τους γονείς μας και νομίζαμε ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μεγαλώσεις παιδιά.

Το παιδί θέλει ρουτίνα και πρόγραμμα, το φαγητό του, τον ύπνο του, θέλει την προσοχή του. Φυσικά αν δεν λάβει την προσοχή του, θα έχει γκρίνια, θα φωνάζει. Αν είναι καλυμμένες οι ανάγκες του, οι βιολογικές και οι συναισθηματικές θα είναι οκ.

Αυτό που τώρα φαίνεται βουνό, αύριο θα είναι παιχνιδάκι. Όλα όσα ζούμε είναι τόσο γρήγορα περαστικά που πριν καλά καλά το καταλάβουμε έχουμε φτάσει στην επόμενη πίστα.

Οδηγός επιβίωσης για εξαντλημένους γονείς και πότε είπαμε ότι τελειώνουν τα terrible two;

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Τα είδη γονιών που κανείς δεν αντέχει! Πόσο μάλλον τα ίδια τους τα παιδιά εμφανίζεται στο iPop.