Αυτό που μου είπες σήμερα…

Του Χρήστου Μπολώση

Τις προάλλες, παρέα μ’ έναν φίλο μου, βρέθηκα σε γνωστό κέντρο της Αθήνας, σε κοπή βασιλόπιτας. Η ώρα προσελεύσεως ήταν οι 22.00.

Μην έχοντας άλλη δουλειά («και πότε είχες, τρομάρα σου», όπως είπε η κυρα-Θοδώρα στον Γιάννη τον Μπρίλη στα «Κίτρινα γάντια»…), στις 21.45 ήμουν παρών.

«Νωρίς ήρθατε» είπε η ευγενέστατη υπεύθυνη. Κάτι δήθεν αστείο μουρμούρισα και κάθισα στη θέση μου κουβεντιάζοντας με τον φίλο μου και με μερικούς γνωστούς που είχαν αρχίσει να έρχονται.

Η διακριτική, έως

ελαφρώς ενοχλητική, μουσική του ντισκ τζόκεϊ μας έκανε παρέα.

Ώσπου ξαφνικά τα πάντα άλλαξαν.

Η αίθουσα γέμισε και η ελαφρώς ενοχλητική μουσική μετετράπη σε πανδαιμόνιο.

Ό,τι κουβεντιάσαμε κουβεντιάσαμε, και πλέον η παντομίμα πήρε τη θέση της λαλιάς.

Τότε είναι που θυμήθηκα τη σκηνή από την «Καφετζού» (1956), στην οποία ο μεθυσμένος (Γιώργος Δαμασιώτης) απειλούσε τον καφετζή Σπύρο (Μίμης Φωτόπουλος) με τη φράση: «Αυτό που μου είπες σήμερα να το θυμηθείς αύριο».

Η λύση είχε βρεθεί.

Έτσι, την επομένη άρχισα να τηλεφωνώ σε όσους είχα μιλήσει το βράδυ, να μου πουν τι ακριβώς… συζητήσαμε.

Όταν ρώτησαν τον ηθοποιό Γιάννη Μπέζο ποια η γνώμη του για τη σύγχρονη μουσική, απάντησε: «Αυτό δεν είναι μουσική. Αυτό είναι θόρυβος».

Αυτό να μου πεις, για να ξαναθυμηθούμε τον Μπρίλη…

The post Αυτό που μου είπες σήμερα… appeared first on antinews.gr.