Ο Καμμένος φεύγει, ο Σταύρος και η Φώφη έρχονται …στην κυβέρνηση Τσίπρα;

Η δήλωση Μουζάλα, η «γκάφα» κατά τον ίδιο, το «σαρδάμ» κατ’ άλλους όπου αναφερόμενος στο όνομα των Σκοπίων τα αποκάλεσε «Μακεδονία» ήρθε σαν σπίρτο να πέσει σε ένα τοπίο περιλουσμένο με βενζίνη. Σε άλλες εποχές μια τέτοια δήλωση θα έδινε απλά την αφορμή για μερικές ώρες άντε μέρες τηλεοπτικού ξεκατινιάσματος μεταξύ κυβερνητικών εταίρων, μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Άλλωστε το προηγούμενο με τις δηλώσεις Φίλη που μετέτρεψε τη γενοκτονία των Ποντίων σε μια εθνοκάθαρση και μάλιστα επέμεινε στα όσα είπε χωρίς να ζητήσει

Τώρα ένα κατά τα φαινόμενα στιγμιαίο (αυτό δεν αναιρεί τη σοβαρότητα της δήλωσης και το απαράδεκτό της) φραστικό ατόπημα του Μουζάλα το οποίο έσπευσε να ανασκευάσει αμέσως, γίνεται «ξαφνικά» (;) αιτία πολέμου για τον Καμμένο ο οποίος και μετά τη συνάντησή του με τον Τσίπρα λέει σε απλά ελληνικά «ή αυτός ή εγώ» που σημαίνει ή παραιτείται ο Μουζάλας ή αποχωρώ από την κυβέρνηση. Μάλιστα τόσο το Μαξίμου όσο και οι ΑΝΕΛ, δηλαδή Τσίπρας και Καμμένος συμφώνησαν να επανεξετάσουν το θέμα αμέσως μετά από την αυριανή σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες. Πράγμα που σημαίνει ότι πια υπάρχει θέμα παραμονής στην εξουσία της παρούσας κυβέρνησης ή διαφορετικά της κυβέρνησης με την παρούσα σύνθεση. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε έναν κυβερνητικό συνασπισμό που αποτελείται από δύο κόμματα. Τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Το ένα κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τον Μουζάλα και το άλλο, οι ΑΝΕΛ ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι διαφορετικά δείχνουν να ετοιμάζουν την αποχώρησή τους από την κυβέρνηση.

Άρα βρισκόμαστε μπροστά σε μια κυβερνητική κρίση. Το φραστικό ατόπημα του Μουζάλα ήταν απλά η αφορμή. Η αιτία βρίσκεται στην αποτυχία και τη χρεοκοπία της πολιτικής της κυβέρνησης. Το ναυάγιο της πολιτικής της στο προσφυγικό αναμένεται να επισφραγιστεί στην αυριανή σύνοδο της ΕΕ ενώ το άλμα στο κενό είναι δεδομένο και για την πορεία της αξιολόγησης, των μνημονιακών δεσμεύσεων και της οικονομίας της χώρας. Η κυβέρνηση του Τσίπρα βρίσκεται ανάμεσα στη Σκύλα και τη Χάρυβδη.

Τούτων δοθέντων δεν είναι τυχαίο ότι την ώρα που η κυβέρνηση φέρεται να ετοιμάζει εναλλακτικά και το σενάριο των εκλογών για ηρωική έξοδο, ο Καμμένος ετοιμάζεται να κάνει τη δική του ηρωική έξοδο πουλώντας «πατριωτισμό» όταν έχει διαψευστεί παταγωδώς και έχει εξευτελιστεί καθώς είναι αυτός που για να παραμείνει στο υπουργείο Άμυνας έπεσε «στα τέσσερα» υπογράφοντας μνημόνιο, όπως ακριβώς κατηγορούσε τους προηγούμενους.

Βεβαίως όλα αυτά έρχονται την ώρα που λίγες μέρες πριν πάλι είχαν κάνει μια περατζάδα από τη χώρα μας επιφανή στελέχη των Ευρωπαίων σοσιαλιστών όπως πχ ο Πιτέλα ζητώντας από το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ να στηρίξουν την κυβέρνηση του Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα τις προάλλες ο Τσίπρας βρέθηκε στο Παρίσι καλεσμένος του Ολάντ ως παρατηρητής στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Άλλωστε το ότι ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι τη συμμετοχή των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση οι Ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες είναι γνωστό. Από την πρώτη στιγμή ο Σουλτς το είχε στηλιτεύσει.

Τώρα λοιπόν πόσο τυχαίο είναι ότι το Ποτάμι που ζητούσε στη σύνοδο των πολιτικών αρχηγών την αντικατάσταση Μουζάλα ξαφνικά τον υπερασπίζεται λέγοντας ότι οι υπουργοί δεν παραιτούνται για ένα σαρδάμ και επιτίθεται στον Καμμένο για εθνικισμό;

Πόσο τυχαίο είναι ότι η Φώφη Γεννηματά μίλησε για «λάθος» και «ολίσθημα» Μουζάλα αλλά πρόσθεσε ότι «έχει ζητήσει συγγνώμη» οπότε κατά την ίδια «ο Καμμένος εκβιάζει στην πιο δύσκολη στιγμή για τη χώρα» και «η κρίση της κυβέρνησης δεν μπορεί να μετατραπεί σε εθνική κρίση… η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι μια κυβέρνηση χωρίς συνοχή, χωρίς κύρος και χωρίς προοπτική», καλώντας τον Τσίπρα να δώσει λύση.

Κάλλιστα θα μπορούσαν να ερμηνευτούν οι δηλώσεις αυτές του Σταύρου Θεοδωράκη και της Φώφης Γεννηματά και ως σήμα προς τον Τσίπρα «διώξε τον Καμμένο και εδώ είμαστε εμείς».

Λέτε να πάμε σε μια τέτοια εξέλιξη; Τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί… Πάντως ακόμα και σε μια τέτοια περίπτωση θα έχουμε νέο ανακάτωμα της τράπουλας στο πολιτικό παίγνιο, καθώς δεν είναι βέβαιο ότι όλοι βουλευτές των δύο αυτών κομμάτων θα ακολουθήσουν σύσσωμοι τυχόν τέτοια επιλογή…

Το θέμα βέβαια είναι γιατί να δεχτούν να χρεωθούν πολιτικό κόστος Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ; Ή μήπως βλέποντας τη δημοσκοπική τους ανυπαρξία, οι αρχηγοί αυτών των δύο κομμάτων να παίξουν τα ρέστα τους συμμετέχοντας σε μια κυβέρνηση του Τσίπρα; Πάντως ήδη η Φώφη Γεννηματά είχε συνδυάσει τη συναίνεσή της στο προσφυγικό με αλλαγή της κυβέρνησης. Υπ’ αυτή την έννοια είχε ήδη κάνει το πρώτο βήμα και δεν περίμενε τη δήλωση Μουζάλα και τα τσαλίμια του Καμμένου.

Λέτε μια τέτοια εξέλιξη (νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ) να δώσει την αφορμή για ένα ακόμα ξεκαθάρισμα στο εσωτερικό όλων των κομμάτων και στη συνέχεια σε συνθήκες διπολισμού να πάμε σε εκλογές;

Είδομεν…

Διαβάστε περισσότερα