Bramble The Mountain King review

Τα λαογραφικά παραμύθια είναι πολλά παραπάνω από απλές ιστορίες στις οποίες ο ήρωας πάντοτε κερδίζει τους κακούς και επιτυγχάνει στην αγάπη και τον έρωτα. Πρόκειται για βαθιές, σκοτεινές ιστορίες ενηλικίωσης, ζόφου, ηθικών διδαγμάτων και «γκρίζων» επιλογών στις οποίες το καλό και το κακό πολύ συχνά συγχέονται. Μια τέτοια ιστορία είναι και το Bramble: The Mountain King, ένα horror adventure εμπνευσμένο από τη Σκανδιναβική μυθολογία.

Αναλαμβάνετε το ρόλο

του Olle, ενός ξανθομάλλικου παιδιού που μένει μαζί με την μητέρα του και την αγαπημένη του αδελφή σε ένα σπίτι βαθιά χωμένο στο δάσος. Μια γλυκιά και ήρεμη νύχτα, ο Olle ξυπνάει έντρομος, επηρεασμένος από τις ιστορίες της μητέρας του και ψάχνει την αδελφή του, Lillemor, για παρηγοριά. Εκείνη, ωστόσο, δεν βρίσκεται στο κρεβάτι της και το μισάνοιχτο παράθυρο που λούζει με φεγγαρόφωτο το δωμάτιο υποδηλώνει πως ο Olle θα παραβεί τον απαράβατο κανόνα της μητέρας του. Βγαίνει έξω, στο δάσος, μόνος του, ούτως ώστε να την ψάξει. Το θέαμα, με το που πατάτε το πόδι σας στο δάσος, είναι μαγευτικό. Σκοτεινό και απόκοσμο, με υπέροχους φωτισμούς, απόμακρους ψιθύρους και ανεπαίσθητους θορύβους τριγύρω, ασκεί μια έλξη σαν να αποζητά το επόμενο θύμα του. Η ατμόσφαιρα και η αισθητική είναι σε κορυφαίο επίπεδο ενώ η αφήγηση της ιστορίας είναι εξαιρετική και σας κάνει να αισθάνεστε σαν να είστε οι ίδιοι κομμάτι του παραμυθιού. Οι διάσπαρτοι τόμοι που υπάρχουν στον κόσμο όχι απλώς διανθίζουν το lore, αλλά αποτελούν ουσιαστικά και τη βασική ιστορία, οπότε καλό θα ήταν να έχετε τον νου σας (αν και είναι σχετικά εύκολο να τους βρείτε όλους).

Η ιστορία, γενικώς, ακολουθεί μια αφαιρετική προσέγγιση στην οποία δύσκολα αντιλαμβάνεστε την μετάβαση από το πραγματικό στο φανταστικό (και τούμπαλιν), ενώ το φινάλε πατάει πάνω στην ίδια γραμμή αφήνοντάς σας με χαμόγελα και απορίες. Η διάρκεια, ωστόσο, είναι μικρή, καθώς σε περίπου πέντε ώρες πέφτουν τα credits. Από την άλλη, ο ρυθμός είναι πολύ καλός, ενώ η ποικιλομορφία των περιβαλλόντων σας κάνει να μην βαριέστε ούτε στιγμή.

Κατά την διάρκεια της πορείας σας, συναντάτε πληθώρα πλασμάτων της Σκανδιναβικής μυθολογίας. Ορισμένα είναι φιλικά, όπως τα gnomes τα οποία είναι μικρά πλασματάκια με μεγάλα καπέλα που σας βοηθούν, ένα τρολ ονόματι Lemus που είναι εκεί για εσάς σε καίρια σημεία του παιχνιδιού και ως αντάλλαγμα ζητά μόνο την φιλία σας, και η Tuva της οποίας οι συμβουλές σας γλιτώνουν από τα χειρότερα. Από την άλλη, έχουμε τα εχθρικά πλάσματα, βγαλμένα από τους χειρότερους εφιάλτες. Ένα από αυτά είναι πχ το Näcken, ένα γυμνό πλάσμα των βάλτων το οποίο μαγεύει και βυθίζει το θύμα του σε μια εκστατική παραζάλη μέσω της μελωδίας του βιολιού του. Ένα άλλο είναι το Skogsrå, ένα πλάσμα υπό τη μορφή μιας όμορφης γυναίκας που προσελκύει τα θύματα του βαθιά στο δάσος και δεν τα ξαναβλέπει ποτέ κανείς. Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να μην αναφέρουμε και τον βασιλιά Nils, ο οποίος είναι και ο μεγάλος κακός του παιχνιδιού, χωρίς ωστόσο να τραβάει τα βλέμματα πάνω του παρά μόνο στο τέλος. Κάποια από αυτά τα πλάσματα τα αντιμετωπίζετε ευθέως, σε boss fights, ενώ άλλα πρέπει να τα προσπεράσετε, αποφεύγοντας φυσικά τις επιθέσεις τους.

Στο τομέα του gameplay, το Bramble ακολουθεί την πεπατημένη, όντας ιδιαιτέρως απλό στον πυρήνα του, χωρίς αυτό όμως να αποτελεί μειονέκτημα. Υπάρχουν γρίφοι προς επίλυση, συχνό -αλλά και τυπικό- platforming με αναρριχήσεις ή καλοζυγισμένα άλματα, αλληλεπίδραση με διάφορα αντικείμενα που αφορούν είτε collectibles είτε χρησιμεύουν για την πρόοδο σας και κάποια stealth σημεία. Το παιχνίδι κλείνει πονηρά το μάτι στα Little Nightmares και Inside (ειδικά στο πρώτο), χωρίς ωστόσο να είναι τόσο 2D όσο αυτά, καθώς η κάμερα μεταβάλλεται διαρκώς από 2D σε τρίτο πρόσωπο και σε ισομετρική. Τα δε boss fights, στα οποία προαναφερθήκαμε, είναι ιδιαιτέρως προσεγμένα και δεν κουράζουν καθώς το καθένα έχει το δικό του, μοναδικό στιλ. Ένα εξ αυτών (το καταλαβαίνετε εκείνη τη στιγμή για ποιο μιλάω) είναι τρανό παράδειγμα της σύγχυσης μεταξύ καλού και κακού που διέπει την κάθε ποιοτική ιστορία και σίγουρα σας ταρακουνάει.

Ο χειρισμός αυτός καθαυτός, από την άλλη, μπορεί να γίνει ελαφρώς δύστροπος κάποιες στιγμές, με ορισμένα άλματα πχ να μην μπορούν να υπολογιστούν σωστά, ενώ γενικώς αισθάνεστε τον Olle σαν να είναι λίγο φτερό στον άνεμο. Τα δε stealth μέρη, ενώ σε γενικές γραμμές είναι τυπικά και κάνουν τη δουλειά τους, κάποιες άλλες φορές μοιάζουν σαν να ρίχνουν το επίπεδο ποιότητας του τίτλου με την απλοϊκότητά τους (όταν πχ πρέπει να προσπεράσετε κάποια απέθαντα πλάσματα). Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένα mini-games που δεν προσφέρουν κάτι και θα μπορούσαν κάλλιστα να λείπουν, όπως πχ το κρυφτό που παίζετε με τα gnomes ή όταν κάνετε τον τσοπάνη και πρέπει να βάλετε στο μαντρί έναν αριθμό μικροσκοπικών πλασμάτων περπατώντας απλά πίσω τους. Τέλος, πολλές στιγμές, είτε στα boss fights, είτε στο platforming, είναι της λογικής «trial and error», ωστόσο τα πολύ συχνά checkpoints συγχωρούν πολλά οπότε δεν χρειάζεται να έχετε το παραμικρό άγχος απώλειας προόδου.

Οι εναλλαγές των περιβαλλόντων ενισχύουν το χαοτικό αίσθημα όπου δυσκολεύεστε να αντιληφθείτε αν αυτό που ζείτε είναι πραγματικό ή φανταστικό. Την μια στιγμή βρίσκεστε να προσπαθείτε να ξεφύγετε από την κουζίνα ενός αιμοδιψή χασάπη και την αμέσως επόμενη βρίσκεστε σε μαγευτικά λιβάδια γεμάτα λουλούδια. Κάποιες άλλες φορές, προχωράτε δίχως έγνοιες μέχρι που συνειδητοποιείτε πως όλα γύρω σας είναι γιγαντιαία και εσείς μικροσκοπικός, σαν άλλη Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Το παιχνίδι κατορθώνει γενικώς, με έναν αβίαστο τρόπο, να μοιάζει με ένα υψηλού επιπέδου παραμύθι καθόλη την διάρκεια του, όντας φωτεινό και χαρούμενο από τη μια και σκοτεινό, ζοφερό και γεμάτο αίμα και θάνατο από την άλλη.

Όσον αφορά τα γραφικά, η δουλειά που έχει γίνει είναι καλή, όπως έχετε ήδη καταλάβει. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί Unreal Engine 4 και οι εικόνες που ξεπηδούν επί της οθόνης είναι ιδιαιτέρως προσεγμένες, μαγευτικές και δημιουργούν ένα υπέροχο αίσθημα μελαγχολίας και νοσταλγίας. Οι φωτισμοί είναι πανέμορφοι ενώ τα περιβάλλοντα είναι λεπτομερή και φτιαγμένα με μεράκι. Επιπλέον, ο σχεδιασμός των πλασμάτων είναι εξαιρετικός, προσφέροντας απλόχερα ανατριχίλες. Υπάρχει ένα ανεπαίσθητο pop-in ανά στιγμές, ενώ ο σχεδιασμός του Olle και της Lillemor θα μπορούσε να είναι λιγότερο “ξύλινος”, αλλά αυτά αποτελούν πταίσματα και επ’ ουδενί δεν επηρεάζουν τα εν γένει όμορφα γραφικά. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο μέρος του παιχνιδιού ωστόσο, όπου το γκρίζο και μουντό υπόβαθρο δεν είναι στο ίδιο επίπεδο ομορφιάς με όλα τα άλλα. Επίσης οι εχθροί εδώ (τα απέθαντα πλάσματα) στερούνται πρωτοτυπίας στο σχεδιασμό τους.

Στον τομέα του ήχου, το παιχνίδι παίρνει άριστα. Δεν υπάρχει voice acting (πέρα από επιφωνήματα φόβου ή χαράς), κάτι που λειτουργεί θετικά καθώς, αντ’ αυτού, υπάρχει μια εξαιρετική αφήγηση, ο τόνος της οποίας δένει υπέροχα με τα επί της οθόνης τεκταινόμενα. Οι ήχοι του δάσους, το θρόισμα των φύλλων και ορισμένοι ανατριχιαστικοί θόρυβοι στο βάθος σας κρατάνε συνεχώς στην τσίτα αλλά και σας υπνωτίζουν ταυτόχρονα. Η μουσική είναι αυτή που ξεχωρίζει περισσότερο, καθώς είναι αυτή ακριβώς που περιμένετε από μια περιπέτεια βασισμένη στη Σκανδιναβική μυθολογία. Μαγευτική και συνάμα πομπώδης, χαρίζει ορισμένες μοναδικές στιγμές.

Το Bramble: The Mountain King είναι μια περιπέτεια με ιδιαίτερο ύφος, εξαιρετική ατμόσφαιρα και υπέροχη αφήγηση, που σας μαγνητίζει από την αρχή μέχρι το φινάλε. Αν σας αρέσουν παιχνίδια τύπου Little Nightmares, Inside και Limbo, είναι βέβαιο πως μαζί του θα ζήσετε μια μοναδική, σκοτεινή εμπειρία.

Ιδιαίτερη ιστορία και εξαιρετική αφήγησηΜοναδική ατμόσφαιραΥπέροχη μουσικήΠροσεγμένα boss fightsΟ σχεδιασμός των πλασμάτωνΌμορφα γραφικά......εκτός από ορισμένα σημείαΚάποια ανούσια mini-gamesΜικρή διάρκειαΜέτριο, απλοϊκό stealthΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, SwitchΑΝΑΠΤΥΞΗ:Dimfrost StudiosΕΚΔΟΣΗ:Merge Games

Game20.gr, το Άσυλο των gamers