Η τελευταία συνεδρία του Φρόιντ: Ο Άντονι Χόπκινς υποδύεται τον πατέρα της ψυχανάλυσης

Πώς αποφάσισε ο βραβευμένος με Όσκαρ, Άντονι Χόπκινς, να υποδυθεί τον Σίγκμουν Φρόιντ στην ταινία «Η τελευταία συνεδρία του Φρόιντ» που βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες στις 23/5.

Οεξαιρετικός ηθοποιός Άντονι Χόπκιςπρωταγωνιστεί σε νέα ταινία όπουυποδύεται υποδειγματικά τον ΣίγκμουνΦρόιντ, γνωστός και ως ο «πατέρας τηςψυχανάλυσης»,

ενώ ο ίδιος έχει συνθέσειςτις μελωδίες που ακούγονται στο πιάνο.

Ηταινία που αναφέρεται στη συνάντησητου Φρόιντ με τον συγγραφέα Κ.Σ. Λούις,με τίτλο «Συνάντηση με τον Φρόιντ»βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες στις23/5.

Ηιστορίας μάς γυρίζει στο Λονδίνο, στις3 Σεπτεμβρίου, του 1939, μια περίοδο που οκόσμος βρίσκεται στο χείλος του πολέμου.Τις τελευταίες μέρες του, ο ΣίγκμουντΦρόιντ, ενώ έχει πρόσφατα δραπετεύσειμε την κόρη του από το ναζιστικό καθεστώς,δέχεται επίσκεψη από τον καθηγητής τηςΟξφόρδης Κ. Σ. Λιούις. Την ημέρα αυτή,δύο από τα μεγαλύτερα μυαλά του εικοστούαιώνα συμμετέχουν σε μια μνημειώδησυνεδρία σχετικά με την πίστη στο μέλλοντης ανθρωπότητας και την ύπαρξη τουΘεού, μεταξύ άλλων.

Καθώς ο πόλεμος αρχίζει να μαίνεται, δύο αξιόλογες φιγούρες συγκρούονται για τα μεγαλύτερα ερωτήματα από όλα: Υπάρχει Θεός; Και ποιο το νόημα της ύπαρξης;

Σεσκηνοθεσία Μάθιου Μπράουν και σενάριοτου θεατρικού συγγραφέα Μαρκ Ζερμέν, ηταινία εξερευνά ερωτήματα πουαντιμετωπίζουμε όλοι μας και βλέπειμια ιστορική στιγμή που απηχεί τιςτρέχουσες συγκρούσεις, αναζητά νακατανοήσει την ελεύθερη βούληση, τηνπίστη και τη θνητότητα και διερευνά πώςδύο λαμπρά μυαλά βρίσκουν τη σύνδεσησε μια φαινομενικά αγεφύρωτη διαφορά.

Ηυπόθεση της ταινίας

Είναι Σεπτέμβριος του 1939 και η Αγγλία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία. Ο «πατέρας της ψυχανάλυσης», Σίγκμουντ Φρόιντ καλεί τον συγγραφέα/θεολόγο της Οξφόρδης Κ. Σ. Λιούις στο σπίτι του.

Ο Φρόιντ και η οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένης της κόρης του Άννα, επίσης ψυχαναλύτρια, έφυγαν από τη Βιέννη για να διαφύγουν της επικείμενης εισβολής του Χίτλερ. Ο Λιούις, του οποίου τα βιβλία για τη Νάρνια θα φέρουν διεθνή αναγνώριση, είναι ένας πρώην άθεος που πλέον είναι πιστός Χριστιανός.

Ο Φρόιντ στοχεύει να κάνει μια συζήτηση με τον Λιούις σχετικά με τις απόψεις του νεότερου άνδρα. Αλλά κι εκείνος με τη σειρά του και με τα δικά του πιστεύω, προκαλεί μια αρκετά έντονη συζήτηση.

Στησυζήτηση αναφέρονται σταδιακά και ηκόρη του Φρόιντ, όπως και στη σύντροφοτου Λιούις, και τα μυστικά που αυτές οισχέσεις μπορεί να κουβαλούν, ενώ ηασθένεια με την οποία ο Φρόιντ παλεύειγια χρόνια χειροτερεύει. Οι δύο άντρεςσυγκρούονται και αμφισβητούν ο έναςτον άλλο για την επιστήμη, την πίστη,την αγάπη, την ανθρώπινη κατάσταση καιτι χωρίζει - και θα μπορούσε ενδεχομένωςνα ενώσει - τις φιλοδοξίες του νου καιτις ανάγκες της ψυχής.

«Αν έχεις δίκιο [για τον Θεό], δεν θα μπορείς να μου το πεις. Αλλά αν έχω δίκιο, κανείς δεν θα το μάθει ποτέ!». —Φρόιντ στον Λιούις

Άντονι Χόπκινς: Η μελέτη για τον Φρόιντ και οι μελωδίες που συνέθεσε στο πιάνο

«Αυτό ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον σενάριο για μένα. Μου αρέσει να δουλεύω και μου αρέσει η πρόκληση, γι' αυτό έστειλα email στον Μάθιου Μπράουν και διάβασα όσα περισσότερα μπορούσα για τον ίδιο τον Σίγκμουντ Φρόιντ προτού ξεκινήσω. Δεν είμαι καλά γνώστης της ψυχανάλυσης, αλλά με γοητεύει η ψυχολογία. Με ιντριγκάρει ο Φρόιντ και όλα αυτά τα παράξενα κομμάτια της ζωής που φαίνονται μυστικιστικά – γιατί για μένα είναι όλα ένα μυστήριο, η ίδια η ζωή είναι ένα μυστήριο» αναφέρει ο δις βραβευμένος με Όσκαρ, Άντονι Χόπκινς.

Η περιέργεια, η αγριότητα, το χιούμορ και η μάθηση που φαίνονται στην ερμηνεία του Χόπκινς ως Φρόιντ είναι το αποτέλεσμα της έντονης προετοιμασίας που το κάνει να φαίνεται εύκολο, εξηγεί ο σκηνοθέτης.

«Ο Τόνι διασκέδασε με όλα αυτά, γιατί ο χαρακτήρας του Φρόιντ είναι μανιακός μερικές φορές και καταθλιπτικός, θυμωμένος κάποιες άλλες — ο Τόνι είχε όλα αυτά τα διαφορετικά συναισθήματα που συμβαίνουν μέσα στον χαρακτήρα. Είχε όλη τη γκάμα για να παίξει και έκανε ακριβώς αυτό».

Ο σκηνοθέτης αποκαλύπτει ότι μερικά από τα όμορφα κομμάτια για πιάνο που ακούστηκαν στην ταινία, συμπεριλαμβανομένων των τελευταίων στιγμών, γράφτηκαν από τον ίδιο τον Χόπκινς. «Ο Τόνι είναι επίσης ένας υπέροχος πιανίστας, και υπάρχουν σκηνές στον κήπο, και μετά στιγμές που η μουσική κυλάει απ' έξω στο γραφείο του Φρόιντ, όπου ακούμε τη μουσική του», λέει ο Μπράουν.

ΟΓκουντ προσθέτει: «Μιλάμε για δύο απότους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ουαιώνα... Αυτό που έπρεπε να προσπαθήσωνα κάνω σωστά ήταν η ανθρωπιά του Λιούις.Ένα από τα πολλά πράγματα που μου άρεσανστο σενάριο είναι ότι θα ήταν πολύ εύκολονα κάνω αυτούς τους δύο άντρες απίστευταμαχητικούς, αλλά δεν είναι αυτό που ήτανστην πραγματικότηα. Υπάρχει πολλήλεπτότητα που φαίνεται στην ταινία».

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr