Πατρίδα μιας γενιάς

Το θέμα του μυθιστορήματοςΠοιος είναι ο Ηλίας; Τυχαίος φοιτητής, θύμα, διαφθορέας, ποιητής ή δικαστής; Βαριέται, αγανακτεί, μισεί και συμβιβάζεται, χτυπάει και χτυπιέται. Πονάει, ερωτεύεται, προδίδει και γελιέται. Πέφτει και σηκώνεται αμέτρητες φορές, βυθίζεται στον πάτο. Διαταγές που άλλοτε υπακούει και άλλοτε αγνοεί, μια βίαιη οικογένεια, μια σάπια κοινωνία, αδιάφοροι γνωστοί και φίλοι μασκαράδες. Ο έρωτας τού γίνεται μια ύπουλη εμμονή και πάθος για εξουσία. Μιλάει στον εαυτό του, μαλώνει μαζί του και συχνά παγιδεύονται οι δυο τους. Κινείται ανάμεσα σε απόλυτα και χάνει την αλήθεια. Φάντασμα και τύραννος, εργάτης και ευνοούμενος, δε βγαίνει απ’ το καβούκι της κρύας μοναξιάς. Πάντα κυνηγάει αλλότρια εγώ, μπροστά από καθρέφτη σπασμένο και θολό.Ο ΣυγγραφέαςΟ Στέφανος Στοϊκός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1990. Είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ και εργάζεται ως ειδικευόμενος ψυχιατρικής στο Λονδίνο. Το Πατρίδα μιας γενιάς είναι το πρώτο του μυθιστόρημα, από τις εκδόσεις Γκοβόστη.Αποσπάσματα του μυθιστορήματοςΑυτός που είχε τον έλεγχο, που άνοιγε τις πόρτες, που ηλέκτριζε τα μάτια και κούρδιζε φωνές. Μιλούσαν και τον λάτρευαν για τόσα αρνητικά. Δεν έχει σημασία. Το πρόσημο ορίζεται από την κοινωνία, την όχθη και το ρεύμα. Και, στα μείον της εποχής, τα συν ήταν πολλά. Μισούσε την αφάνεια και την αντιμαχόταν. Όταν, μουλωχτά, σερνόταν στη ζωή του, την έδερνε με πάθος, προτού αναπτυχθεί, είτε με σπασμούς, σαν άξιος τσαρλατάνος, είτε με ιστορίες και φανφαρονισμούς. Και, πρωταγωνιστής σε δίνες θαυμασμού, πνιγόταν μόνο ο ίδιος. Τώρα δε μπορούσε ούτε να ξυθεί. Η ειρωνεία είναι η ουσία της ζωής. «Έχω ακόμα αισθήσεις», σκέφτηκε μετά. Ατένισε